χαμόγελα θα δεις παντού, θα σε κοιτάει μια αλεπού, όχι όμως με κακία...

σ'αυτή τη μαγεμένη πολιτεία.

αυτά είναι τα παιδικά μου χρόνια. πόσο το λατρεύω αυτό το

στιχάκι.

πόσο το λάτρευα από τότε.

δεν ξέρω γιατί. εκπέμπει αισιοδοξία? εγώ είμαι απαισιόδοξο άτομο.

ξέρεις, αυτό είναι θετικό διότι σημαίνει ότι βαθιά μέσα μου, καλυμμένη από

κάθε τι ζωτικό, βρίσκεται η θετική σκέψη.

μμ....ελπιδοφόρο αλλά θα προτιμήσω να μην.

όχι, όχι, όχι.

το στιχάκι πρέπει να ξεγραφτεί απ' το μικρό μου μυαλό.

μην είσαι χαζή

πρέπει είπα!

αφού χαμογελάς κάθε φορά που το ψιθυρίζεις...

όντως....

ΒΛΑΚΕΙΕΣ. τώρα πια δεν είμαι μικρή. τώρα πονάω.

ξανά.

γιατί άραγε πάντα έχω την ανάγκη να γυρίζω στα παλιά;εκείνα που με καταστρέφουν?

love

ΠΟΣΟΣ ΚΑΙΡΟΣ?

μάλλον τελευταία έκανα απεξάρτηση από το blog.:p

και κούκλες μου, ναι! είμαι επιτέλους καλά. μου λείψατε όλες τόσο πολύ!!! (Ρέα, Χρύσα)

νιώθω πως ξαναβρήκα των παλιό καλό μου εαυτό.

_______________

σήμερα ήταν όμορφα. γέλασα σαν μικρό παιδί, κοίταξα

τον ήλιο μέχρι να δακρύσουν τα μάτια μου, γύριζα γύρω γύρω κ φώναζα.

έφαγα παγωτό.

είμαι ευγνώμον στους ανθρώπους που είναι δίπλα μου. τους αγαπώ πραγματικά.

κι ας μη συμβαίνει κάτι συνταρακτικό στη ζωή μου.

δεν είμαι καμιά star του hollywood και ούτε σκοπεύω να γίνω.

είμαι αυτή που είμαι.

και με χαμόγελα όλα θα φτιάξουν.

πραγματικά σήμερα ένιωσα σαν να ξαναγεννήθηκα.

κι ας μην έχω όσα ονειρευούν.

έχω τροφή, έχω ρούχα να φορέσω, why bother?

αχ νιώθω -απαγορευμένη λέξη ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ- όμορφα...