νέο BLOG

http://cestlavie-disturbed.blogspot.com/

take a look και follow αν θέλετε.

:)
σας λατρεύω.

μου λείπετε λουλουδάκια μου.

είμαι καλά!

γαμώτοο, δεν βγαίνει, ψεύτικο, ψεύτικο.

μάλλον ποτέ δεν θα είμαι καλά.

να ξέρετε πως σας αγαπώ και σας σκέφτομαι.

και επιτέλους ανακάλυψα το τεράστιο πρόβλημά μου.

δυστυχώς η ανάλυση σε επόμενο ποστ.

προς το παρόν,....έχω ένα φλερτ.

άκυροοο?

χαχα, όντως είμαι τουλάχιστον καλύτερα.

χαμόγελα θα δεις παντού, θα σε κοιτάει μια αλεπού, όχι όμως με κακία...

σ'αυτή τη μαγεμένη πολιτεία.

αυτά είναι τα παιδικά μου χρόνια. πόσο το λατρεύω αυτό το

στιχάκι.

πόσο το λάτρευα από τότε.

δεν ξέρω γιατί. εκπέμπει αισιοδοξία? εγώ είμαι απαισιόδοξο άτομο.

ξέρεις, αυτό είναι θετικό διότι σημαίνει ότι βαθιά μέσα μου, καλυμμένη από

κάθε τι ζωτικό, βρίσκεται η θετική σκέψη.

μμ....ελπιδοφόρο αλλά θα προτιμήσω να μην.

όχι, όχι, όχι.

το στιχάκι πρέπει να ξεγραφτεί απ' το μικρό μου μυαλό.

μην είσαι χαζή

πρέπει είπα!

αφού χαμογελάς κάθε φορά που το ψιθυρίζεις...

όντως....

ΒΛΑΚΕΙΕΣ. τώρα πια δεν είμαι μικρή. τώρα πονάω.

ξανά.

γιατί άραγε πάντα έχω την ανάγκη να γυρίζω στα παλιά;εκείνα που με καταστρέφουν?

love

ΠΟΣΟΣ ΚΑΙΡΟΣ?

μάλλον τελευταία έκανα απεξάρτηση από το blog.:p

και κούκλες μου, ναι! είμαι επιτέλους καλά. μου λείψατε όλες τόσο πολύ!!! (Ρέα, Χρύσα)

νιώθω πως ξαναβρήκα των παλιό καλό μου εαυτό.

_______________

σήμερα ήταν όμορφα. γέλασα σαν μικρό παιδί, κοίταξα

τον ήλιο μέχρι να δακρύσουν τα μάτια μου, γύριζα γύρω γύρω κ φώναζα.

έφαγα παγωτό.

είμαι ευγνώμον στους ανθρώπους που είναι δίπλα μου. τους αγαπώ πραγματικά.

κι ας μη συμβαίνει κάτι συνταρακτικό στη ζωή μου.

δεν είμαι καμιά star του hollywood και ούτε σκοπεύω να γίνω.

είμαι αυτή που είμαι.

και με χαμόγελα όλα θα φτιάξουν.

πραγματικά σήμερα ένιωσα σαν να ξαναγεννήθηκα.

κι ας μην έχω όσα ονειρευούν.

έχω τροφή, έχω ρούχα να φορέσω, why bother?

αχ νιώθω -απαγορευμένη λέξη ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ- όμορφα...

σκατα.-

πωπω

παρα πολυ καιρο εχω να γραψω.

μου λειψατε κοριτσακια μου.

εγω τα ιδια. τιποτα.

βαρεμαρα, βαρεμαρα, βαρεμαρα.

δεν ειμαι καλα ψυχολογικα, καθολου καλα.

...

δεν ξερω αν και πως θα εξεληχθει αυτο απλως να ερθει το καλοκαιρι. απλως να ερθει το καλοκαιρι. μονο αυτο. γιατι πνιγομαι γαμωτο. ολα ενα τιποτα, ολα κατα, πιεση, αγχος....

σκατα.

χαχ...ειμαι χαζη, χαζη, χαζη.

μου λεει σημερα η κολλητη μου

"αφού σου αρέσει γιατί δεν του τα ζητάς"

"πάάάς καλά??"

"γιατί όχι?"

"γιατι ρε συ σιγα το πραγμα, τιποτα δεν ειναι, τιποτα, να 'χω κατι να ασχολουμαι. οκ, ενταξει, οχι οτι θα με χαλαγε κιολας, αλλα δεν ειναι τιποτα, τιποτα"

δεν καταλαβαινω. ποιον προσπαθω να κανω να το πιστεψει? εμενα ή εκείνη?

καταντια θεουλη μου.

Που είναι το λάθος?

Σίγουρα κάπου υπάρχει ένα λάθος,

δε ξέρω που, αλλά σίγουρα κάπου.

Μήπως δημιουργήθηκα κατά λάθος? Μήπως

δεν είναι αυτός ο προορισμός μου?

Τι συμβαίνει? Τι συμβαίνει που δεν έχω καταλάβει?

Γιατί πάντα εκεί που νιώθω ελευθερωμένη από εσένα να ξεπροβάλλεις ξανά, να με κάνεις

κουρέλι?

Γιατί εσύ?

Γιατί εμένα?

Πω, πω! Μέσα στη γκρίνια είμαι. Εδώ με βαριέμαι εγώ η ίδια πως να μη με βαρεθούνε οι γύρω μου? Άστοχα ερωτήματα.

Δε θέλω με τίποτα να ξεκινήσει το σχολείο. Πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό, τώρα δηλαδή λες να 'ναι καλό ή κακό σημάδι για το 2010. Όχι, όχι, απλώς έγινα άνθρωπος.Χαχαχα.

Έχω ορεξούλα όσο να 'ναι, απλώς έγραψα γιατί δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω...

Μια νέα τρέλα, θέλω να μάθω tango ή blues ή salsa ή όλα αυτά, μου έχει κολλήσει. Μακάρι να μου περίσσευε χρόνος, μακάρι. Αλλά καν δεν είμαι λύκειο και αποζητώ περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Φαντάσου τι θα γίνει μετά...

Αυτά τα ολίγα για την ώρα.

xxx

2010

....................

Πρέπει να πω "Καλή Χρονιά" ε? Καλή Χρονιά -αν και δεν αποδίδει ούτε στο ελάχιστο αυτό που θέλω να εκφράσω-

Είμαι διατεθειμένη και έχω όρεξη να μελαγχολήσω, να στενοχωρηθώ για πολλά θέματα αλλά δε ξέρω...δε θα το κάνω.

Και ξέρεις γιατί? Γιατί είπα ότι θα τα αφήσω όλα πίσω μου, είπα ότι θα είναι μια νέα αρχή και θα 'ναι στο υπόσχομαι φίλε μου. Γιατί πολύ απλά επιτέλους έμαθα τι αξίζω και πόσα μπορώ να αποκτήσω. Είχα υποτιμήσει εμένα την ίδια τελικά...Με απογοήτευσα ένα σωρό φορές στο παρελθόν αλλά αυτό είναι παρελθόν. Και δε θα κοιτάξω άλλο πίσω, θα κοιτάω το τώρα, θα κοιτάω μπροστά. Γιατί δε μου ταιριάζει...

Ανέχτηκα πολλά πράγματα, ταπεινώθηκα, πληγώθηκα, πόνεσα αβάσταχτα αλλά είμαι εδώ και είμαι εδώ λίγο ακόμα πιο δυνατή, λίγο πιο έτοιμη....