Χαμόγελα θα δεις παντού, θα σε κοιτάει μια αλεπού όχι όμως με κακία.....σ'αυτή τη μαγεμένη πολιτεία.....

Πουφ! Low disk space, μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Ίσως το 'χω ξαναπεί αλλά η πολλή σκέψη με κουράζει αφάνταστα και έχω το κακό να σκέφτομαι υπερβολικά πολύ το παραμικρό. Παράδειγμα η προηγούμενη δημοσίευσή μου, βλακείες....τι ποια πραγματικά είμαι? Υπήρχε περίπτωση να δώσει ποτέ κανείς απάντηση σ'αυτό? Είμαι εγώ. Και εδώ τελειώνει.

"Πάλι σε σκέφτομαι πάλι γυρνάς στο μυαλό μου......."

Χαλιέμαι για κάτι που ήθελα και δεν απέκτησα ποτέ αυτό είναι το χειρότερο, ότι ποτέ δεν τον άγγιξα, δεν τον φίλησα, μόνο στη φαντασία μου....Αλλά δεν φταίω εγώ που δεν είμαι πουτάνα, με συγχωρείς! Δεν φταίω εγώ που δεν είμαι αρκετά καλή.... Λυπάμαι....

Να 'σαι ευτυχισμένος και ποτέ να μην αναρωτηθείς αν είμαι καλά, ποτέ γιατί δεν θέλω να πληγωθείς όταν θα μάθεις πως δεν είμαι....

"Όταν δεν είσαι εδώ, τα μάτια μου βουρκώνουν...."

Έρχονται τα Χριστούγεννα και νοείται να περάσω τα Χριστούγεννά μου με τέτοια κωλοδιάθεση? Όχι... Αλλά αυτό μου βγαίνει.

"Σ'αγαπώ"

Γιατί μωρέ? Γιατί να σε προσέξω....Και γιατί να σε έχω ανάγκη τόσο πολύ. ΓΙΑΤΙ? Γιατί να μην μπορώ να είμαι καλά όταν δεν έχω κάποιον να μου κρατάει το χέρι, να με φιλά....Νιώθω πως όταν έχω, έχω κι ένα καταφύγιο, μπορώ να κρυφτώ στην αγκαλιά σου, να φιλήσω τον λαιμό σου, να ακούσω τη καρδιά σου. Μα πότε έγινε αυτό? ..................

Ασυναρτησίες. . . . . .

κρίμα

xxx